Vertrek: Afscheid nemen bestaat niet

5-12-2013 - 7-12-2013
Na weken van intensieve voorbereiding (euhm) moet het er dan toch van komen, le départ. Op 5 december om 22:00 ging mijn vlucht naar Abu Dhabi, waar ik 3 uur moest wachten om vervolgens naar Sydney te gaan. Ik ben hier vanochtend, na een goed verlopen reis om 7.30 uur (local time) aangekomen. Door mijn goede voorbereiding kon ik al meteen naar een van te voren geboekt hostel gaan.

Nadat ik mezelf hier ingecheckt had, heb ik een rondje langs de highlights van Sydney gelopen (Opera house, Royal Botanic Garden etc).

Het is hier lekker weer en de mensen zijn vriendelijk. Overal om mij heen hoor ik vrolijk getjilp van vogels (wat trouwens onlosmakelijk verbonden lijkt te zijn met het gebrom van helikoptermotoren) en de palmbomen reiken tot aan de horizon. De bedoeling is dat ik hier tot vrijdag blijf om een huis te zoeken en nog wat andere dingen te regelen, vervolgens ga ik 2,5 week met een auto door NSW reizen.
Ik ben geen schrijver, maar ik ga toch mijn uiterste best doen om jullie op de hoogte te houden. Tot snel

8-12-2013:
Vandaag heb ik een 24 km door Sydney gelopen. De eerste 11 km waren richting een kamer waar ik een bezichtiging had. Vervolgens heb ik de Coogee to Bondi walk gelopen. Dit is een route van 8 km langs de kust van Sydney. De kracht van de oceaan is hier immens. Waarna ik ben terug gelopen naar mijn hostel. Het weer was wederom goed, maar eigenlijk was het te warm om zoveel te lopen.

9-12-2013:
Nu de jetlag langzaam is weggeëbd is het weer tijd voor een update uit de stad waar de multinationals downtown domineren en de kleine 1 mans zaakjes de rest van de straten, waar er geen straten bestaan zonder lotussen, ferraris's, bentley's, porsches en aston martins. Waar de luidruchtigste krekels de meeste ibissen lokken, waar veel straten meisjesnamen hebben, waar de giraffen het mooiste uitzicht hebben van de hele stad en waar ik langzaam mijn weg begin te vinden.

Vandaag ben ik naar de Taronga Zoo geweest. Dit is een dierentuin die veel inheemse soorten in de collectie heeft. Zo heb ik de tasmaanse duivel, het vogelbekdier en de koala gezien. De dierentuin ligt aan de overkant van het water dat Sydney in twee stukken snijdt, dus ik moest het eerste stuk met de ferry afleggen. Deze tocht bood, evenals de kabelbaan die dwars door de dierentuin gaat, een geweldig uitzicht over de skyline van de stad. (ik zal er een foto bijvoegen als internet dat toelaat). De dierentuin heeft veel fokprogramma's om bepaalde dieren voor uitsterven te behoeden en een gedeelte van het entreegeld wordt daar dan ook voor gebruikt. Toch blij dat ik na die vele kilo's CO2 uitstoot van mijn vliegtocht ook nog iets goeds voor deze aarde heb gedaan! s'Avonds nog even ergens gaan eten en mijn eerste biertje genuttigd.

10-12-2013
Vandaag ben ik de dag begonnen met het inspecteren van de Nederlandse vertegenwoordiging in het New South Wales Art Gallery. Tot mijn verbazing hadden wij een kleine ruimte voor onszelf. Hier hingen de werken van Ruben en nog wat voor mij onbekende Nederlandse kunstenaars. Verder in het museum hing ook nog een "Van Gogh". Toch mooi, een klein stukje Nederland in deze stad. Dat is samen met de 25 euro in mijn portemonnee, het boek "De eeuw van mijn vader" en de Philips-reclame buiten mijn hostel nog het enige tastbare bewijs van het bestaan van Nederland. (Social media zorgt er natuurlijk wel voor dat Nederland heel dichtbij is, maar dat is niet tastbaar)

Na het museum ben ik op advies van mijn kamergenoot naar het strand gegaan. Ik wilde eigenlijk naar Bondi Beach, maar door omstandigheden eindigde ik in Watson Bay. Watson Bay is een klein strand (3 meter) met daar achter een redelijk groot grasveld met genoeg beschutting door de aanwezige bomen. Het National Park dat daar vlak achter ligt was een goede reden om mijn zwemplannen even opzij te schuiven. Bovenop de kliffen (40 - 50 meter hoog) had ik een geweldig uitzicht over de oceaan. Het uitzicht was vergelijkbaar met mijn wandeltocht van 8 december, maar ik was hier alleen, wat het dan toch een stuk mooier maakt. Ik heb hier ook de eerste wilde kaketoe gezien die 10 meter van me vandaag ging zitten. Tot slot nog even een duik genomen in het veel te koude water.

Toen ik hier langs de jachthavens reed bedacht ik me dat ik in Abu Dhabi twee enorme privejachten zag liggen met een helikopter platform. Best bizar dat mensen dat willen hebben.

11-12-2013 en 12-12-2013
Deze twee dagen ben ik vooral bezig geweest met het plannen van mijn roadtrip van 19 dagen die morgen gaat beginnen. Tijdens deze rit ga ik volgens de huidige planning 10 national parks af en kom ik in steden als Dubbo (outback), Brisbane en Newcastle.

Naast het plannen ben ik nog twee musea afgegaan. Dit waren het natuurhistorisch museum (Australian Museum) en het Nicholson Museum (Verwar dit niet met het modefenomeen "nickelson"). Het eerste museum was een prima museum maar ze hadden (in mijn opinie) geen hele verrassende exposities, op het gedeelte over de megafauna van Australië na. Het tweede museum dat ik gezien heb is het oudste universitaire museum van Australië en beheert de grootste historische collectie van het zuidelijk halfrond. Naast de prachtige locatie op de campus van de universiteit van Sydney (wat al een reis opzich waard was), was de collectie van het museum ook geweldig. Hiertoe behoren bijvoorbeeld drie complete mummies (van mensen), wat uitgewikkelde dierenmummies en vele potten, beelden en gebruiksvoorwerpen uit de prehistorie (apart om te zien wat die mensen toen bezighield). Na het museum nog een uurtje door downtown gelopen. De warenhuizen zijn nu allemaal (op Amerikaanse wijze) versierd voor de kerst. Hierdoor zijn er massa's kinderen die met hun neuzen tegen de etalages gedrukt naar bewegende poppen kijken, alsof ze voor het eerst überhaupt iets zien bewegen. Verder zijn er veel klassiek ingerichte overdekte winkelgangen, waar de schoenpoetsers de schoenen van de zakenmannen weer laten blinken, de vrouwen met torenhoge stapels cadeau's rondzeulen en de pracht en praal van de overvolle juwelier je tegemoet blinkt. Ook de banken zijn hier klassiek, grote marmeren zuilen, gietijzeren loketten en entree deuren van een meter of 10!
Al met al had het een scene van boardwalk empire kunnen zijn en het leek alsof ik even in de jaren '30 was beland. (Na dat euforische moment vroeg ik me wel af waar de recessie was gebleven)

Nadat ik terug kwam van het museum bleek het dat ik de auto die ik wilde huren niet kon huren omdat ik nog geen 25 jaar oud was, maar gelukkig zijn er meer autoverhuurders dan kerktorens in de straat van mijn hostel. Dus ik ben bij de buren naar binnen gelopen en die hadden nog wel een stationwagen staat met kooktoestel en al. Morgen vertrek ik richting Blue Mountains, waar ik twee wandelroutes wil lopen. Waarschijnlijk heb ik even geen internet dus ik weet niet wanneer ik weer iets kan laten weten. Maar in ieder geval, tot gauw!